เดอะ เบียร์ สตอรี่ “ขาสั้นยันใส่สูท รักไม่เปลี่ยน”

PHOTO : ธัญญนนท์ แสงภู่

เดอะ เบียร์ สตอรี่

“ขาสั้นยันใส่สูท รักไม่เปลี่ยน”

“วันที่เขามารับรถ ผมน้ำตาไหลเลยนะพี่” เป็นประโยคที่สะกิดใจผมมาก ซึ่งหลายๆ คนรู้จัก “เบียร์” รู้ว่าเขาเป็นเจ้าของธุรกิจมากมาย เห็นเขามีรถหลายคันที่ดีกว่า และหายากกว่า RX-7 แต่ทำไมเขาถึงเสียน้ำตาให้กับสปอร์ตโรตารี่คันนั้น จากวันนั้นถึงวันนี้ ไม่ต่ำกว่า 16 ปี ทำไมเบียร์ถึงยังไม่ลืมรถเครื่องยนต์กระพือ Brap Brap Brap คันนั้นอีก

สำหรับ RX-7 คันที่เห็นอยู่ในเล่มนี้ เป็นรถของเบียร์ที่สร้างขึ้นมาใหม่ทั้งคัน ให้เหมือนรถคันเก่าแทบจะทุกจุด เป็น RX-7 อีกหนึ่งคันที่มีสตอรี่ดีๆ จากการใส่ใจของเจ้าของรถในการลงมือทำรถคันนี้ ทุกอย่างเหมือนรถคันเก่าเมื่อ 16 ปีที่แล้ว เหมือนแม้กระทั่งคนทำเครื่อง!!! ให้เจ้าตัวเป็นคนเล่าให้ฟังเองดีกว่าครับ ว่ารถคันนี้ทำไมเขาถึงผูกพันกับคันนี้มาก

“ที่ผูกพันกับ RX-7 มาก เพราะเป็นรถที่ผมทำเยอะสุด ทำในที่นี้ หมายถึง เมื่อก่อนไปเซียงกง เจออะไรที่ใส่ได้ก็ซื้อ กันชนหน้าแบรนด์หนึ่ง หลังแบรนด์หนึ่ง ใส่มั่วไปหมด ทำทุกอย่างที่เขาทำกันในยุคนั้น ผมลองมาหมดแล้ว ของที่ซื้อสำหรับ RX-7 ถ้าเอามากองรวมๆ กัน เปิดโกดังได้เลย จนวันหนึ่งมีโอกาสไปเที่ยวญี่ปุ่น ได้เห็นรถที่นั่นแต่งกันสวยดี ไม่เห็นสะเปสะปะเหมือนรถที่ผมแต่งเลย ประมาณว่าเขามีแนวทางในการทำ ซึ่งช่วงที่ผมไปญี่ปุ่น เขามีงานโรตารี่พอดีครับ ผมก็ไปดูที่สำนัก RE AMEMIYA พอเห็นรถมันครบๆ แล้วมันดูเพอร์เฟกต์ ก็ตัดสินใจกลับไปจะทำรถตัวเองออกมาเป็นแนวนี้ ตอนนั้นสั่งอะไรยังไงก็ไม่รู้ ซึ่งผมได้รู้จักกับพี่อั๋น ATP Motorsport อยู่แล้ว ก็เลยให้พี่เขาเป็นธุระจัดการให้ สั่งพาร์ทมาจากญี่ปุ่นรอบคัน ราคามันก็เอาเรื่องอยู่นะ ตอนนั้นสะตุ้งสตางค์ก็ไม่ได้มีมากมาย ผมยังเรียนอยู่ เงินค่าขนมที่ได้จากทางบ้านก็คือค่าชุดแต่ง RE อดออมสุดๆ ยอมทุกอย่างเพราะอยากได้ ซึ่งพอทำเสร็จ มันก็สมใจอยากนะ ในตอนนั้นยังไม่ค่อยมีใครทำเต็มๆ แบบนี้ บางคนก็บอกทำในไทยก็ได้ แต่ผมไม่มองแบบนั้นเลยนะ เพราะประสบการณ์จากการเดินเซียงกง ซื้อนู่น นี่ นั่น มาใส่ สุดท้ายมันก็ไม่จบง่ายๆ กลายเป็นของที่ซื้อมาเสียสตางค์ไปโดยปริยาย แล้วก็ต้องไปหาซื้อใหม่ เพราะมันยังไม่ใช่ เอาอะไรมาแทน มันก็ยังไม่ใช่อยู่ดี เหมือนมันยังไปไม่ถึงในสิ่งที่ต้องการ

พอภายนอกได้ดั่งใจ ก็มาทำเครื่องยนต์ต่อ ผมว่าผมใช้เครื่องยนต์โรตารี่ ไม่แพ้ใครนะ หมดไป 15 เครื่อง วิ่งถนน อัดเล่นนี่แหละ จนมาเจออาสุขุมโรตารี่ ผมเลยให้อาทำเครื่องให้ผมใหม่ ตอนนั้นพี่มะก็มาช่วยงานทำเครื่องแล้ว ส่วนคนจูนเป็น Mr. Kumaki Toru เป็นคนจูนให้ ซึ่งเป็นเวอร์ชันคอมพลีท ขับสนุก ไม่พัง แล้วก็ถ่ายลงปก XO autosport เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว หลังจากนั้นผมก็ไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น ก็ไม่ค่อยได้ขับรถคันนี้

ซึ่งสักระยะหนึ่ง คุณพ่อบอกว่ารถ RX-7ไม่ค่อยได้ใช้งาน โตแล้วด้วย สตาร์ตทีเสียงก็ดัง ท่านก็เลยให้ผมขาย ในที่สุดผมก็ขายนะ ใจไม่อยากขายเลย เพราะมันเหมือน Signature ที่ติดตัวผมมาโดยตลอด ในวันที่เขามาขับรถผมไปจากบ้าน โห…พี่ น้ำตาไหลเลยครับ ซึ่งผมก็ไม่ค่อยได้ยุ่งเกี่ยวกับรถมากนักนับตั้งแต่นั้นมา แต่ว่าไม่ได้เลิกนะครับ ผมไปเอา NSX มาไว้ขับแทน

จนเมื่อทุกอย่างเริ่มลงตัว หน้าที่การงาน ครอบครัว โอเคหมดแล้ว ผมอยากได้ RX-7 คันเดิมคืน ซึ่งเพื่อนๆ ก็บอกกันมาว่า รถยังอยู่ ผมลองติดต่อเจ้าของรถไป เขาก็ไม่ขาย ก็เลยตัดสินใจหารถใหม่ แล้วสร้างขึ้นมาให้เหมือนกับรถคันเดิมเลย ลองหาดูในตลาดว่ามีใครขายบ้าง ไปเจอคันหนึ่ง ซื้อเข้ามา รถทำมาแล้ว เป็นสีน้ำเงิน พาร์ท RE แต่ไม่มีโป่ง รถอยู่กับผมได้แป๊บเดียว ใจผมบอกว่า รถคันนี้ยังไม่ใช่ของผม ก็เลยตัดสินใจขายออกไป จนพี่มะแนะนำว่ามีคันหนึ่งควรซื้อ เพราะบอดี้สวย เป็นรถปีสุดท้าย ผมก็เลยตัดสินใจซื้อมา แล้วก็จอดไว้ที่อู่พี่มะ มีความคิดแวบมาที่หัว หรือจะทำเป็นรถเดิมโรงงานดี แบบตัว Spirit R แต่รถเดิมๆ ไปดูรถอยู่คันหนึ่ง ลองขับ มันก็ไม่ได้อารมณ์ เสียงก็ไม่มีเหมือนคันเก่า ก็เลยกลับมาที่ความคิดแรก คือทำให้เหมือนรถคันเก่าดีที่สุด

พี่มะแนะนำให้ผมรู้จักกับพี่บุ๋ม โรงรถบางกอก ผมส่งรูปให้พี่เขาดู อยากทำเป็นแบบนี้ สรุปโปรเจกต์ Restore ใหม่ทั้งคัน พี่บุ๋มเป็นผู้ดูแลให้ รื้อเหลือแต่โครง จัดทรงลงสีใหม่ ให้เป็นไปตามสเป็คก RE AMEMIYA โดยเบอร์สีตัวถังก็ติดต่อไปยังเจ้าสำนักเพื่อให้เขาส่งมาให้ ซึ่งมันจะไม่ใช่สีขาวจั๊ว แต่มันเป็นขาวอมฟ้านิดๆ เห็นในรูปอาจจะไม่รู้ ต้องดูสีที่รถจริง ถึงจะเห็นความแตกต่าง อะไหล่ตัวถังทุกชิ้นเบิกใหม่หมด เพราะอยากให้มันออกมาดีที่สุด เก็บเนียนทุกจุด ซึ่งถ้าสังเกตกันชนหน้า ตัวของผมมันจะเป็นรุ่นแรกๆ ที่ไฟเลี้ยวในกันชนรุ่นเก่า ซึ่งทาง RE AMEMIYA ไม่มีกันชนชุดนี้ในสต๊อกแล้ว แต่ในที่สุด พี่บุ๋มก็เป็นคนแก้ปัญหานี้ให้ โดยติดต่อขอให้เขาทำขึ้นมาให้หนึ่งอันสำหรับรถคันนี้ เป็นอันว่าเรื่องบอดี้ รายละเอียดต่างๆ เหมือนกับรถคันก่าผมเลย ถ้าคิดเป็นเปอร์เซ็นต์ ผมให้ 95% เลย ส่วนอีก 5% ที่เหลือ คือ เนี้ยบกว่ารถคันเก่าผม ต้องให้เครดิตพี่บุ๋มเลยครับ

ส่วนเครื่องยนต์ พี่มะคนเดิมเลยเป็นคนทำให้ โดยมือจูนก็ยังเป็น Mr. Kumaki Toru คนเดิมเป็นคนจูนให้ ซึ่งโจทย์ที่ผมให้คือ เหยียบเท่าไหร่ก็ไม่พังนะครับพี่มะ ซึ่งพี่เขาก็ทำเครื่องได้ตอบโจทย์ผม 100% สเต็ปเครื่องยนต์จากเทอร์โบ T51 Kai ที่ใช้เมื่อก่อน ก็เปลี่ยนมาเป็นเทอร์โบ Brog Warner แทนครับ บูสต์ 0.9 เอาแค่ขับสนุก ออกทริปกับเพื่อนๆ เหมือนได้ตัวตนตอนสมัยวัยรุ่นกลับมาอีกครั้งเลยครับ เมื่อได้ขับรถคันนี้ครับ”

เรื่องของความผูกพัน มันห้ามกันยาก ต่อให้มีของมาแทนที่ที่ดีกว่า แต่ถ้าใจมันบอกไม่ใช่ มันก็ยังไม่ใช่อยู่ดี มีเรื่อง Off Record อยู่หนึ่งโปรเจกต์ ไว้สำเร็จ เบียร์ จะกลับมาเล่าสตอรี่เรื่องใหม่อีกครั้งครับ

TECH SPEC

เครื่องยนต์ : 13B REW Half Bridge Port, Brog Warner 9180 Turbo, เวสต์เกต Turbo Smart

หัวฉีด 1,200 c.c., อินเตอร์คูลเลอร์ RE AMEMIYA, เร็กกูเลเตอร์ Turbo Smart, คลัตช์ OS Twin Plate

ภายใน : AIM Dash Display, Link Plugin ECU, เบาะ RECARO RZ, โรลบาร์ SAFETY 21, หัวเกียร์ RE AMEMIYA, พวงมาลัย RE AMEMIYA

ช่วงล่าง : โช้ค OHLINS, เบรก BREMBO, ท่อ RE AMEMIYA, แม็ก ENKEI RPF 1

ภายนอก : RE AMEMIYA AD GT KIT ประกอบด้วย AD FACER – N1, AD FACER N1 For UNDER SWEEP (Wet Carbon), CARNARD – PRO For UNDER SWEEP (Wet Carbon), AD HOOD-2, AD MIRROR PRO (Dry Carbon), REAR SPOILER GT, SLEEK AIR DUCT, DIFFUSER PRO (Wet Carbon), VORTEX, GENERATOR (Kevlar)